นิทานชาดก อารามทูสกชาดก : ลิงรดน้ำต้นไม้

นิทานชาดก อารามทูสกชาดก

เหตุที่ตรัสชาดก อารามทูสกชาดก : มีชายคนหนึ่งในแคว้นโกศล นิมนต์พระพุทธเจ้าและหมู่พระภิษุสงฆ์ไปที่สวนของตน เมื่อได้ถวายของขบฉันเรียบร้อยแล้ว ก็นิมนต์พระให้เที่ยชมสวน พระภิกษุเดินเที่ยวชมสวนไปกับนายอุทยานบาล เห็นที่โล่งเตียนแห่งหนึ่งจึงถามว่าทำไมตรงนี้ไม่มีต้นไม้เลยทั้งๆที่บริเวณอื่นมีต้นไม้เขียวชอุ่มร่มรื่น คนเฝ้าสวนตอบว่า เมื่อตอนสร้างอุทยานนี้ มีเด็กชาวบ้านคนหนึ่งเมื่อจะรดน้ำต้นไม้ทีไรต้องถอนต้นไม้นั้นขึ้นมาดูรากเสียก่อนแล้วจึงรดน้ำตามความสั้นยาวของรากต้นไม้ ด้วยเหตุนี้ต้นไมที่ปลูกใหม่เหล่านั้นก็เหี่ยวแห้งตายไป เหลือแต่ที่โล่งเตียนเช่นนี้ พระภิกษุจึงนำความมากราบทูลพระพุทธเจ้า พระองค์จึงปรารภถึงเด็กชายผู้นั้นว่าเมื่ออดีตก็เคยทำอย่างนี้มาแล้ว

ในอดีตกาล  เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในนครพาราณสี

ทุกๆ ปี พระองค์จะรับสั่งให้จัดงานนักขัตฤกษ์ประจำปีขึ้นที่หน้าพระลานหลวง มีมหรสพและการละเล่นเป็นที่สนุกสนานยิ่ง

และในวันนักขัตฤกษ์ประจำปีคราวหนึ่งคนเฝ้าพระราชอุทยานอยากจะไปเที่ยวงานกับเขาบ้าง จึงเรียกลิงตัวหัวหน้าที่อาศัยอยู่ในอุทยานนั้นมาแล้วสั่ง

“นี่เจ้าลิง เจ้าก็อาศัยอยู่ที่นี่มานาน ได้ร่มเงาต้นไม้พวกนี้เป็นที่พักพิง… วันนี้มีงานที่พระลานหลวง ข้าจะฝากเจ้าดูแลต้นไม้พวกนี้หน่อยจะได้ไหม”

“ได้ซีท่าน ว่าแต่จะให้ข้าทำอะไรล่ะ” เจ้าลิงถาม

“ก็แค่รดน้ำต้นไม้ที่ข้าเพิ่งปลูกไปเนี่ยให้หน่อย” คนเฝ้าสวนตอบ

“แค่นี้เอง ท่านไม่ต้องเป็นห่วง เรื่องแค่นี้พวกข้า ทำได้อยู่แล้ว ท่านไปเที่ยวให้สนุกเถิด” เจ้าลิงตอบอย่างมั่นใจ

เมื่อคนเฝ้าสวนไปแล้ว หัวหน้าลิงก็รีบแจกถังให้ลูกน้องเพื่อไปตักน้ำมารดต้นไม้ แต่ก่อนจะรด มันกลัวจะเปลืองน้ำ จึงเปลี่ยนคำสั่งใหม่

“เพื่อเป็นการประหยัดน้ำ ก่อนที่จะรดน้ำ ให้พวกเจ้าดึงต้นไม้ขึ้นมาดูก่อนว่ารากมันยาวแค่ไหน ถ้ารากยาวเจ้าก็รดน้ำมากหน่อย ถ้ารากสั้นก็รดน้ำน้อยหน่อย เข้าใจไหมพรรคพวก”

“เข้าใจจ้า ลูกพี่” ลูกน้องรับคำ

ชายหนุ่มบัณฑิตคนหนึ่งเดินผ่านมาเห็นฝูงลิงกำลังถอนต้นไม้อยู่ก็คิดอยู่ในใจว่า

‘เออ เจ้าลิง แกมันฉลาดหรือเปล่าเนี่ย คิดจะทำประโยชน์ แต่สร้างความพินาศเสียอย่างนั้น’

ฝ่ายคนเฝ้าสวน เมื่อเที่ยวงานจนสำราญใจแล้วก็กลับมายังพระราชอุทยาน เห็นต้นไม้ที่ตนเพิ่งปลูกถูกถอนออกมาหมด ก็แทบจะล้มทั้งยืน

“เจ้าลิงนะเจ้าลิง ทำกับข้าได้ นี่ข้าใช้ลิงไม่ถูกกับงานจริงๆ เฮ้อ!”

ข้อคิดจากชาดก : อารามทูสกชาดก
1.ผู้ฉลาดรอบรู้ในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ ย่อมทำลายสิ่งที่มีประโยชน์ให้พินาศ
2.คนไม่มีปัญญาย่อมทำประโยชน์ให้เสื่อมไป

ประชุมชาดก
วานรจ่าฝูง ได้เกิดเป็น เด็กชาวบ้านที่ทำลายสวน

ชายหนุ่มบัณฑิตได้เกิดเป็น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

นิทานชาดก อารามทูสกชาดก