นิทานชาดก สุหนุชาดก : ร้ายกับร้ายเจอกัน จะไม่ทำร้ายกัน

สุหนุชาดก

สาเหตุที่พระพุทธเจ้าทรงเล่า นิทานชาดก สุหนุชาดก : ได้พูดถึงพระภิกษุ 2 รูปที่เป็นคนดุร้ายอยู่กับใครก็ไม่ได้ แต่เมื่อทั้ง 2 มาเจอกันก็กลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

กาลครั้งหนึ่ง เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในกรุงพาราณสี พระองค์มีอำมาตย์ผู้เป็นเจ้าหน้าที่ซื้อม้าที่มีความยุติธรรมอยู่คนหนึ่ง อำมาตย์คนนี้ได้ซื้อม้าจากพ่อค้าในราคาอันสมควร

ต่อมาพระราชาเห็นว่า เป็นการสิ้นเปลืองพระราชทรัพย์เกินไป เพราะราคาม้าก็ไม่ใช่น้อย จึงให้คนเก่าพ้นจากหน้าที่ แล้วทรงแต่งตั้งให้อำมาตย์คนใหม่เข้ามาทำแทน โดยทรงบอกอุบายแก่อำมาตย์คนใหม่ว่า

“เมื่อพ่อค้านำม้ามาขาย เจ้าจงปล่อยม้าที่ชื่อมหาโสณะ ตัวดุร้าย  ออกไปกัดม้าพวกนั้นให้เป็นแผลเสียก่อน แล้วค่อยตกลงซื้อม้ากัน เจ้าจะได้ต่อราคา ซื้อม้าได้ในราคาที่ถูกลง”

อำมาตย์คนใหม่ก็ทำตาม พวกพ่อค้าก็ต้องจำยอม ต้องยอมขายม้าให้กับวังในราคาที่ถูกมาก แล้วนำเรื่องไปบอกอำมาตย์คนเก่า

“พวกเราแย่แล้วล่ะท่าน อุตส่าห์เลี้ยงม้ามาเป็นอย่างดี ม้าเราก็แข็งแรงล่ำสัน ต้องมาโดนอุบายของพระราชา ให้เจ้าม้ามหาโสณะตัวร้ายมันมากัดม้าของเรา พอม้าพวกเราบาดเจ็บ
เจ้าหน้าที่ก็ซื้อม้าในราคาที่ถูกเกินไป จนพวกเราขาดทุนกันย่อยยับ เห้อ แย่จริงๆ พวกเราจะทำยังไงกันดี”

“แล้วพวกท่านมีม้าตัวดุร้ายบ้างหรือเปล่าละ”  อำมาตย์คนเก่าถาม

“มีครับมี มันชื่อสุหนุ มีนิสัยก้าวร้าว ดุร้ายมาก ม้าตัวอื่นไม่กล้าเข้าใกล้เลย” พวกพ่อค้าตอบ

“ถ้างั้นเอางี้นะ  คราวหน้าเมื่อพวกท่านมาขายม้า ก็ให้พาม้าสุหนุมาด้วย”

“ท่านจะให้ม้ามันมาสู้กันเหรอ” พ่อค้าม้าตะโกนถามด้วยความตกใจ

“เอาเถอะน่า เชื่อเราเถอะ มันไม่สู้กันถึงตายหรอก”  อำมาตย์คนเก่ามีแผนในใจ

 

ครั้งต่อมา เมื่อพ่อค้านำม้ามาขายก็ได้พาม้าสุหนุมาด้วย อำมาตย์เจ้าหน้าที่ซื้อม้าของพระราชา จึงปล่อยม้า มหาโสณะออกไป เพื่อให้มันกัดม้าของพวกพ่อค้าเหมือนเดิม

พวกพ่อค้ารู้ทันจึงทำตามแผนโดยการปล่อยม้าสุหนุเข้าไป พวกเขาหวังจะเห็นม้าดุร้ายทั้งสองตัวสู้กัน แต่กลายเป็นว่า ม้าทั้งสองกลับทำตัวเรียบร้อย ต่างก็เลียร่างกายให้กัน เหมือนรู้จักกันมานาน

พระเจ้าพรหมทัศทอดพระเนตรเห็นเช่นนั้นก็ให้อัศจรรย์ใจ จึงรับสั่งถามอำมาตย์คนเก่า 

“ท่านอำมาตย์ นี่มันเป็นเรื่องแปลกประหลาดสิ้นดี  ทำไมเจ้าม้ามหาโสณะตัวดุร้ายของเรา ถึงไม่ทำร้ายม้าตัวนั้นล่ะ”

“ก็เพราะมันนิสัยเหมือนกันพะยะค่ะ  ม้าทั้งสองตัวมีนิสันดุร้ายเหมือนกัน พอเจอกันมันจึงไม่ทำร้ายกัน เป็นเรื่องธรรมดา” อำมาตย์คนเก่าทูล

“มันเป็นไปได้เหรอท่านอำมาตย์” พระราชายังไม่แน่พระทัย

“พะยะค่ะ ม้าทั้งสองตัวนี้นิสัยเหมือนกันทุกอย่าง เมื่อร้ายกับร้ายมาเจอกัน ก็ทำอะไรกันไม่ได้เช่นนี้แหละพะยะค่ะ” 

 

จากนั้นเขาก็ทูลให้พระเจ้าพรหมทัศเลิกเห็นแก่เล็กแก่น้อย ซึ่งพระองค์ก็ทรงเชื่อ โปรดให้ซื้อม้าในราคาอันสมควร

พวกพ่อค้าม้าต่างก็พากันชื่นชมยินดี  ยกย่องสรรเสริญปัญญาของอำมาตย์คนเก่าเป็นอันมาก และอำมาตย์คนเก่าก็ได้กลับมารับตำแหน่งเดิมของเขาต่อไป ด้วยความซื่อสัตย์ตลอดชีวิต

 

ประชุมชาดก สุหนุชาดก

ม้ามหาโสณะกับม้าสุหนุ ได้เกิดเป็นภิกษุโหดร้ายสองรูป ที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน แต่พอมาเจอกันก็กลับกลายเป็นเพื่อนรักกัน ไม่โหดร้ายเหมือนตอนอยู่กับคนอื่น
พระราชาได้เกิดเป็น อานนท์
ส่วนอำมาตย์ผู้ซื่อสัตย์ ได้เกิดเป็นพระพุทธเจ้าของเรานั่นเอง

สุหนุชาดก